Eerste stop Madrid
Door: River en Kim
Blijf op de hoogte en volg River
04 Februari 2017 | Spanje, Madrid
We zijn onderweg!
Over drie uur landen we op Madrid, waar vandaan we twee uur later doorvliegen naar Guayaquil, Ecuador. Veel lieve smsjes, mailtjes en appjes: succesjes, genietjes en liefjes mogen ontvangen. Dank daarvoor.
Hoe zitten we erbij?
Naast me neemt River de eerste Musicaly-on air op. Wel wifi in het vliegtuig, geen wifi in het vliegtuig? De usb-aansluiting zit onder de stoel: ‘zo blijft mijn batterij lekker vol voor op het vliegveld in Madrid’, aldus River. Zal het lukken om een internetverbinding met Iberia te leggen? Hoe dan ook, we trekken het hele arsenaal aan elektronische apparatuur uit de handbagage en ik begin op de laptop te typen, River op Instagram te kijken, de e-reader in de aanslag.
Hoe groot zal het contrast zijn met het gastgezin waar we de komende weken zullen verblijven?
We gaan ons aanpassen, sowieso.
We zullen genieten van de prachtige flora en fauna op de Galapagos eilanden, Spaans spreken, proberen de kinderen iets bij te brengen, genoeg zonuren gebruiken, wellicht nog een surfles volgen bij de locale surfhunk en waarschijnlijk een boottochtje naar een ander eiland om ons door Charles Darwin te laten uitleggen hoe dit alles tot stand is gekomen. Met of zonder wifi.
Wat we weten over de ‘host-family’ is dat het een gezin met 2 volwassen zonen betreft. Zij worden middels onze deelnemers fee betaald door Projects Abroad voor het bieden van onderdak en 3 maaltijden per dag. Gekscherend hebben we gister besproken dat deze waarschijnlijk zullen bestaan uit rijst met bonen afgewisseld met bonen met rijst.
River en ik delen een kamer, waarin ook nog een klein bureau zal staan. De badkamer, buitendouche, is ‘to share’ met andere vrijwilligers. In de periode dat wij er zijn zal er nog één andere vrijwilliger verblijven. We zullen iedere dag van 07.30-12.30uur de lerares van de basisschool op San Cristobal ondersteunen. De schmink, ballonnen en kleurboeken van de AC-tion zullen daarbij goed van pas komen.
Als we willen kunnen we de middagen doorbrengen met het tellen van reuzenschildpadden. Met het tellen van reuzenschildpadden de middag doorbrengen… hoe bijzonder klinkt dat? Om de schildpaddenpopulatie in de gaten te houden doet menig vrijwilliger hieraan mee. Natuurlijk supertof, maar je aanmelden als telhulp kan ook nog ter plekke. Eerst maar zien hoe River omgaat met alle indrukken, hoe veeleisend de kleuters zijn en …..hoe hoog de golven.
Hoewel ik denk aan ontspanning, maar 5 uurtjes ‘werk’ per dag en verder alle tijd voor mijn dochter, m’n e-reader en geen omkijken naar extra-kussens-voor-tussen-de-benen-om-de-bloedsomloop-van-onze-gasten te waarborgen, of personeelsleden die een ‘gesprekje’ wensen, denkt River daar heel anders over. Zij vindt het spannend. ‘Kan ik de kinderen wel verstaan? Zijn er ook vrijwilligers van mijn leeftijd? Zullen de jongens aardig zijn? Komen de dolfijnen echt met je zwemmen in het water? En, last but not least, hebben we ook wifi?’
Eerst maar wat bijslapen in het vliegtuig nu. Na het slaapfeestje van Tessa en gisteravond nog de Open Avond van het Linde-college en voor Kim de laatste sluitronde in Lunia hebben we wat ingeleverd op onze netto-slaaptijd. River maakt nog een kadootje open van Pascal, neemt nog een snoepje van Tessa die ons heel lief om 08.00uur uit kwam zwaaien en dan doen we even onze ogen dicht. Beiden fantaserend over wat ons deze maand te wachten staat.
Over drie uur landen we op Madrid, waar vandaan we twee uur later doorvliegen naar Guayaquil, Ecuador. Veel lieve smsjes, mailtjes en appjes: succesjes, genietjes en liefjes mogen ontvangen. Dank daarvoor.
Hoe zitten we erbij?
Naast me neemt River de eerste Musicaly-on air op. Wel wifi in het vliegtuig, geen wifi in het vliegtuig? De usb-aansluiting zit onder de stoel: ‘zo blijft mijn batterij lekker vol voor op het vliegveld in Madrid’, aldus River. Zal het lukken om een internetverbinding met Iberia te leggen? Hoe dan ook, we trekken het hele arsenaal aan elektronische apparatuur uit de handbagage en ik begin op de laptop te typen, River op Instagram te kijken, de e-reader in de aanslag.
Hoe groot zal het contrast zijn met het gastgezin waar we de komende weken zullen verblijven?
We gaan ons aanpassen, sowieso.
We zullen genieten van de prachtige flora en fauna op de Galapagos eilanden, Spaans spreken, proberen de kinderen iets bij te brengen, genoeg zonuren gebruiken, wellicht nog een surfles volgen bij de locale surfhunk en waarschijnlijk een boottochtje naar een ander eiland om ons door Charles Darwin te laten uitleggen hoe dit alles tot stand is gekomen. Met of zonder wifi.
Wat we weten over de ‘host-family’ is dat het een gezin met 2 volwassen zonen betreft. Zij worden middels onze deelnemers fee betaald door Projects Abroad voor het bieden van onderdak en 3 maaltijden per dag. Gekscherend hebben we gister besproken dat deze waarschijnlijk zullen bestaan uit rijst met bonen afgewisseld met bonen met rijst.
River en ik delen een kamer, waarin ook nog een klein bureau zal staan. De badkamer, buitendouche, is ‘to share’ met andere vrijwilligers. In de periode dat wij er zijn zal er nog één andere vrijwilliger verblijven. We zullen iedere dag van 07.30-12.30uur de lerares van de basisschool op San Cristobal ondersteunen. De schmink, ballonnen en kleurboeken van de AC-tion zullen daarbij goed van pas komen.
Als we willen kunnen we de middagen doorbrengen met het tellen van reuzenschildpadden. Met het tellen van reuzenschildpadden de middag doorbrengen… hoe bijzonder klinkt dat? Om de schildpaddenpopulatie in de gaten te houden doet menig vrijwilliger hieraan mee. Natuurlijk supertof, maar je aanmelden als telhulp kan ook nog ter plekke. Eerst maar zien hoe River omgaat met alle indrukken, hoe veeleisend de kleuters zijn en …..hoe hoog de golven.
Hoewel ik denk aan ontspanning, maar 5 uurtjes ‘werk’ per dag en verder alle tijd voor mijn dochter, m’n e-reader en geen omkijken naar extra-kussens-voor-tussen-de-benen-om-de-bloedsomloop-van-onze-gasten te waarborgen, of personeelsleden die een ‘gesprekje’ wensen, denkt River daar heel anders over. Zij vindt het spannend. ‘Kan ik de kinderen wel verstaan? Zijn er ook vrijwilligers van mijn leeftijd? Zullen de jongens aardig zijn? Komen de dolfijnen echt met je zwemmen in het water? En, last but not least, hebben we ook wifi?’
Eerst maar wat bijslapen in het vliegtuig nu. Na het slaapfeestje van Tessa en gisteravond nog de Open Avond van het Linde-college en voor Kim de laatste sluitronde in Lunia hebben we wat ingeleverd op onze netto-slaaptijd. River maakt nog een kadootje open van Pascal, neemt nog een snoepje van Tessa die ons heel lief om 08.00uur uit kwam zwaaien en dan doen we even onze ogen dicht. Beiden fantaserend over wat ons deze maand te wachten staat.
-
04 Februari 2017 - 15:54
Jellie:
Zo dit is al een heel verslag voor de eerste dag.
Geniet ervan en ik zie al weer uit naar jullie volgende verslag.
Liefs jellie -
04 Februari 2017 - 16:59
Jennyfer:
Leuk net weg en al een verslag! Nu maar hopen dat er straks ook Wifi is zodat er nog veel meer verhalen kunnen gepost worden.
River gaat je vast en zeker lukken met je spaans! En begrijpen zullen je ze je lach zeker.
Rust lekker uit in vliegtuig en ga de komende weken genieten.
kus Jen -
04 Februari 2017 - 19:13
Lien:
Het is er dus echt van gekomen!! Zeer benieuwd hoe de eerste indrukken zijn.
De omgeving daar kun je alleen naar van dromen,toch?
Leuk om jullie te volgen, zeer benieuwd. River, als ze je niet verstaan heb je altijd nog handen en voeten om het uit te leggen!
Geniet van alle nieuwe indrukken!! Lieve groetjes van Lien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley